De dag begon vroeg, om 8.30 uur, op de parking van Carrefour in Sint-Gillis. Bij aankomst hoefde ik niet lang te zoeken; de herkenbare T-shirts met “Stop Parkinson” en de fietsen vielen meteen op. Ik zag een man die ik herkende van foto’s, bezig met de laatste voorbereidingen aan zijn fiets. Hij controleerde alles nauwkeurig, zelfs de olie op de ketting werd niet vergeten. Het was duidelijk dat Ivo, zoals ik hem later leerde kennen, een perfectionist is.
Toen ik dichterbij kwam, ontmoette ik een man met stralende, vriendelijke ogen en een gezicht dat vastberadenheid uitstraalde. Dit was Ivo in levende lijve. Naast hem stond zijn vriend Yvon, die hem met de volgwagen logistiek ondersteunde. Samen vormden ze een sterk team.
Ik maakte vervolgens kennis met de rest van de gemotiveerde equipe—een groep fijne mensen. Er kwam nog een extra fietser aan om ons te vergezellen: Erwin van Kerschaver uit Maldegem. Hij had al 60 km tegen de wind in gefietst om ons te vergezellen en zou later op de dag met 140 km op de teller eindigen, en dat met slechts één been. Chapeau voor Erwin!
De Rotaryclub van Sint-Gillis Stekene was ook aanwezig om ons hartelijk te begroeten. Er werden foto’s gemaakt en zelfs een drone ingezet om beelden vast te leggen. De sfeer was uitgelaten; het voelde bijna als de start van een etappe in de Ronde van Frankrijk.
Om 9.15 uur vertrokken we, met de drone die nog boven de parking bleef hangen. De wind waaide flink, wat duidelijk te zien was aan de draaiende wieken van de windmolens, maar gelukkig hadden we hem grotendeels in de rug.
Even voor Stekene sloten de Venguysboys bij ons aan: een vader met zijn twee zonen, vergezeld door supporters. De dag ervoor hadden ze van Eupen naar Stekene gefietst, en vandaag gingen ze van Stekene naar Oostende, allemaal ter ondersteuning van hun vader/grootvader. Op dat moment hadden ze al 1680 euro ingezameld—indrukwekkend, zowel op de fiets als in hun fondsenwerving.
Onze route voerde ons verder langs kanalen, polderwegen en oude bruggen. Het weer was ons gunstig gezind, en we bereikten zonder problemen Philippine, een plaats die bekend staat om zijn mosselen. We hielden het echter bij een sobere maaltijd, want op een volle maag is fietsen geen pretje.
Na de lunch zetten we onze tocht voort via dijken met zwarte schapen en rustige polderwegen richting Mollekot, Waterland-Oudeman, Sint-Margriete en Sint-Laureins. Onderweg genoten we van het prachtige uitzicht op de kreken en voerden we gezellige gesprekken met elkaar.
Tegen 16.00 uur kwam Maldegem in zicht. Hoewel het zadel steeds minder comfortabel begon te voelen, waren we stiekem toch ook een beetje blij om onze bestemming te bereiken. Om 16.05 uur werden we hartelijk verwelkomd op het Stadhuis door de burgemeester, Rotary Maldegem, Inner Wheel en Cycling 4 Disability, de organisatie waarvoor Erwin zich inzet. Na enkele korte toespraken werden de cheques overhandigd.
We sloten deze prachtige dag af met een receptie, aangeboden door de gemeente Maldegem. De sfeer was geweldig en het gevoel van voldoening groot.
Nu zijn we klaar voor morgen, de laatste etappe van Sijsele naar Oostende.
Verslaggever van de dag: Luc Mestchen
Steun het onderzoek naar de ziekte van Parkinson: https://stepup.stopparkinson.be/nl-NL/peloton-parkinson-2024
