En daar staan we dan in Leuven, voor de laatste etappe van een ongelofelijke 10-daagse. Vandaag fietst ook Miek Van der Wee mee, hij is de voorzitter van de Vlaamse Parkinsonliga.
En dé vraag van vandaag, halen we Brussel droog of niet?
Het is nog rustig als we vertrekken, we verkennen even de Oude Markt en het Begijnhof. Nadien door het Meerdaalwoud, af & toe een modderige uitdaging voor de mensen op een gewone fiets of koersfiets.
Onze eerste stop is voorzien in Waver, daar worden we opgewacht door de schepen Gilles Agosti.
Zeer vriendelijke ontvangst, ze zijn onder de indruk van de prestaties van Stop Parkinson. En we zijn zeker nog eens welkom. Leuk stadje ook trouwens!
Nadien wordt het parcours pittiger, we naderen de Druivenstreek. Enkele flinke hellingen, ook op kasseien, we beginnen de kuiten te voelen. We duwen mekaar figuurlijk en soms ook letterlijk naar boven, dat is teamspirit!
En dan valt Bart, vlakbij de camper, gelukkig zonder veel kleerscheuren.
De camper staat in Maleizen. Al fietsend leer je ook nog iets van Aardrijkskunde 😊
Gie en Dominique zorgen voor een lekkere lunch. Wat een service! Met genoeg suikers in de buik en een extra fietsster Valérie Van De Vijver die zich aansluit bij het Peloton, vervolgen we onze weg.
In Hoeilaart belanden we op de Druivenfeesten, midden op een rommelmarkt, dan maar even te voet er door.
En Brussel nadert, wat een luxe om de stad te kunnen inrijden op autoloze zondag! Heel rustig op bepaalde plaatsen. Hoe dichter bij het centrum, hoe drukker. Meer fietsers, steps, monowheels, rolschaatsers.. soms uitkijken maar ook genieten.
Daar is het Centraal Station! Een huzarenstuk om de camper op het plein ervoor te mogen parkeren, maar het is gelukt!
Familie, kinderen en kleinkinderen vliegen Ivo in de armen. Nog een paar laatste foto’s, een receptie bij de Rotaryclub op de Grote Markt en met toch bijna 80 km in de benen, blij terug thuis te zijn.
En ja we hebben het vandaag helemaal droog kunnen houden!
Wat bracht de 10-daagse? Veel regen, wind, zon, pech op alle mogelijke manieren en momenten. Maar wat blijft is vooral de warmte, de solidariteit, de vriendschap en zoveel mensen die mee aan de kar hebben getrokken, geduwd en af en toe flink gesleurd. We hebben het gehaald, en vooral Ivo heeft het gehaald, mijn hoed af voor deze grote mijnheer!
Inge Van Eycken