Volg ons
Selecteer een pagina

Op zaterdag 10 september was Ives Depoortere de gastrijder voor dag 2 van het Stop Parkinson peloton.
Om 9u spraken we af aan het Ibis hotel in Antwerpen. Vanuit Alsemberg vertrokken we onder een blauwe hemel, goed op tijd. Op het laatste moment gaf Greet ons nog de goede raad om zeker reserve kledij mee te nemen, wat achteraf een gouden zet bleek te zijn.

Onze 100km tocht met bestemming Brugge startten we op de waterbus om 9u die ons de Schelde overbracht ; eens aangekomen op St Anneke begonnen we echt aan onze tocht. Het eerste uur fietsten we in de gietende en gutsende regen. We werden allen echt kleddernat.

We fietsten door het mooie Waasland en zetten koers naar St Niklaas. Net voor het binnenrijden werden we nog getrakteerd door donder en bliksem maar bij het oprijden van de grootste markt van België klaarde de hemel open. Of misschien waren we ontroerd door de warme ontvangst van de plaatselijke Rotary club die de burgemeester, de pers en een heuse harmonie had opgetrommeld.

Na het ontvangen van een cheque van 2000 euro gaf Ivo enkele korte interviews voor Radio 2 en Het Nieuwsblad en deden we een pitstop ; niet om van banden te wisselen maar om onze doorweekte Parkinson koerstruitjes te vervangen door een nieuw en droog exemplaar. Onder escorte van 2 politiemensen en in het gezelschap van enkele Rotary-renners verlieten we Sint-Niklaas .
Tegen de middag kwamen we, geheel in lijn met het strakke plan aan in Zelzate voor onze middag- lunch. Gie en Dominique stonden ons op te wachten met de Stop Parkinson camper waar onze gesmeerde pistolets met kaas en hesp, banaan, koekjes, chocolade en cola netjes klaarlagen. Bedankt Gie en Dominique voor zoveel zorgen!

Na een rustpauze vertrokken we naar ons volgend doel: Maldegem, waar we afspraak hadden om 15.30 ; vroeger kon niet want de burgemeester had eerst nog enkele koppels te trouwen. In Eeklo hadden we zo nog tijd om een koffietje te drinken op een overdekt terras. We hadden geluk, want net op dat moment barste een wolkbreuk los.

We fietsten Maldegem binnen onder een erehaag volgens het gekende recept : de plaatselijke Rotaryclub, de burgemeester en de lokale pers en werden opnieuw hartelijk verwelkomd, deze keer in de mooie zaal van het stadhuis. Na speeches, een receptie en een nieuwe cheque sprongen we op onze fiets voor het laatste stuk richting Brugge. De laatste loodjes wegen het zwaarst zeker met tegenwind in het polderlandschap tussen Damme en Brugge en nog meer aan kilometer 99, toen Ivo, op basis van de data van zijn fietscomputer, zijn Garmin en zijn Iphone ons fier vertelde dat de meet op 6 km lag.

Maar snel kwamen we aan in Brugge die Scone, waar de crew ons opwachtte aan het Ibis hotel. Moe maar voldaan dronken we een pintje en zat deze mooie dag er op.