Wanneer mensen van verschillende pluimage, maar met hetzelfde doel mekaar ontmoeten, dan creëert dat onmiddellijk een sterke band. Tussen 6h30 en 8h00 zijn er vandaag een dertigtal wekkers af gegaan van mensen die in Hasselt logeerden of uit verschillende provincies naar Hasselt vertrokken. Velen kenden mekaar niet en anderen kenden mekaar al jaren. De groep van vrienden, sympathisanten en begeleiders verzamelden aan Hotel Yup om samen met Ivo naar Leuven te fietsen. De groep was heel divers, maar één ding hadden ze vandaag gemeen: “samen op de trappers voor Stop Parkinson”. De sfeer zat er onmiddellijk in en we leken een groepje uitgelaten schoolkinderen die hun vriendjes na de zomervakantie terugzagen.
We reden van het Limburgse bronsgroen, naar het glooiende Hageland. Rond de middag werden we in Diest warm onthaald door de burgemeester, Christophe De Graef en de plaatselijke Rotary club die een mooie cheque van €5.000 voor Stop Parkinson bij had. Tussen de koffie, de sandwiches en hier en daar een pintje werd er gezocht naar gemeenschappelijke kennissen en werden er plannen gesmeed voor nieuwe fietstochten en zelfs een ski-trip. In de namiddag werden we gezegend met een plensbui. Aangekomen in Kessel-Lo wachtte Lalynn Wadera, de schepen van Onderwijs en Economie ons op met een bruisend enthousiasme. Het leek speeltijd op de eerste schooldag. Meedoen met Stop Parkinson voelde als thuiskomen, de energie van samen achter één doel te staan creëert magie. Vandaag was weer een top-dag voor Stop Parkinson, dankzij een top-team, dankjewel allemaal.
William Schoofs