Etappe 22 : Hachiville – Schleif van zondag 13/09/2020.
Vandaag staat een kortere etappe op het menu: een mooie 26km. Een uitrol-etappe voor Wouter voordat hij mag genieten van de rustdag. Een “Stop Parkinson Walk”-petje af voor de onafgebroken reeks van 22 dagen wandelen.
Vandaag telde het team 10 gemotiveerde stappers. Sommigen nog stram van de 32km van de dag voorheen, de nieuwe dagstappers stram na de twee uur durende rit. Maar de flauwe moppen van Werner en Jos zorgden er al snel voor dat alle (lach)spieren terug loskwamen.
Zodra de etappe start, merken we dat er aan motivatie bij Wouter nog geen gebrek is. Het hoge tempo van Wouter lijkt wel een metronoom. Zeer regelmatig, maar een perfecte balans van energie-efficiëntie. Leuk om in zijn schaduw die cadans te mogen volgen, want als iets ontbrak vandaag, was het nu wel schaduw.
Gids Wouter loodste iedereen over asfalt, bos, grind, velden en struiken. Maar we hadden al snel door: waar een wil is, is een weg. Zo werd het een avontuurlijke etappe en kon er wel eens een wild dier gespot worden. Wat niet kan gezegd worden van de smokkelaar gisteren…
Frans De Keyser maakte voor onze stappers een audioverhaal met interessante weetjes over de etappe van de dag. Ook benieuwd naar wat de stappers vandaag te horen krijgen?
De etappe kende vandaag heel wat laagtes en -voornamelijk- hoogtes. Gelukkig konden we de dag eindigen met enkele kilometers over een oude spoorbaan. Ivo kwam ons de laatste kilometer zelfs vergezellen.
Het nieuwe logistieke team (Gabriëlla en Michel) heeft zich vandaag bewezen. We zijn ervan overtuigd dat ze Wouter en Ivo komende week goed zullen soigneren.
Bedankt dat we dit weekend deel mochten uitmaken van de “Stop Parkinson Walk”-equipe. Het fantastische weer en de goede sfeer zorgden voor een memorabel weekend.
Liefste fossieltjes Degraeve, geniet met volle teugen van de rustdag. En Wouter, nog veel goede moed voor de komende 27 dagen!
Alexander en Michiel