Etappe 28 : Ethe – Montquintin op zaterdag 19/09/2020.
Een kleine 33 km voor de boeg.
De dag begint stralend. Na een stevig ontbijt in Etalle met ongeëvenaard rozijnenbrood en het lokale “eau de Valvert”, trekken we in de camper naar de start in Ethe. We vertrekken vandaag met een redelijk groot gevolg, waaronder Wouters echtgenote, hun dochter Astrid en mijn echtgenote Micheline.
Het landschap ademt groen, we trekken van heuvel naar heuvel en genieten met volle teugen van het landschap en de kleine landwegen, afgewisseld met stukken bos. We komen heel weinig lokale mensen tegen en de kleine dorpjes die we doorwandelen ogen wat verlaten. Het is weer tijd voor het dagelijkse audio-verhaal dat je hier kan beluisteren :
Onderweg worden we aangesproken door een boer op zijn tractor, en het wordt snel duidelijk waarom hij onze aandacht wil trekken. Een beetje verder moeten we immers langs zijn omheining klauteren en een stuk door zijn weide en langs zijn koeien wandelen om terug aan de overkant op ons bospad te geraken. Micheline kruipt bijna op mijn rug als ze een stier denkt gezien te hebben … Zou de boer in kwestie zich misschien een klein stukje van de gemeenschapsterreinen toegeëigend hebben ?
Tijdens het middagmaal ben ik getuige van een naadloze transfer van logistiek team Willy naar de nieuwe ploeg : Eric en Barbara.
Michel & Gaby zetten nog even hun beste beentje voor : een gezonde en perfect uitgebalanceerde lunch midden in de natuur. Merci team Michel !
De dagen worden nu ingedeeld in twee trajecten ’s voormiddags en idem ’s namiddags.
Ivo beslist vandaag om het eerste deel van de namiddag te laten voor wat het is en wat te meer te rusten. Prima beslissing om zijn beenblessure de kop in te drukken !
Ik stap verder in de warme zon met Wouter en familie. Het tempo gaat spontaan omhoog maar we worden wat verderop verrast : een prikkeldraad met vele waarschuwingsborden “attention, électricité !” oogt gevaarlijk. Wouter vindt toch een doorgang vlak naast de batterijen en zeer voorzichtig geraken we er toch voorbij. We stappen dapper het bos door en zien dan plots een zestal stappers ons tegemoet komen. Het blijken Vlamingen te zijn uit regio Bornem op ‘mannenweekend’. Ik blijf opnieuw wat achter voor een leuke babbel en de mannen kopen maar liefst zes stapkaarten. Bedankt !
We pikken Ivo opnieuw op na de namiddagpauze en worden vervoegd door een goede vriendin van hem : Dominique. Haar man volgt met de wagen, zij stapt dapper mee. Ondanks het feit dat ze nog volop in revalidatie zit stappen we zij aan zij de laatste grote uitdaging van de dag naar boven : “La rue des Morts”. We hebben het gevoeld !
Eens boven, draaien we linksaf en zien we de camper en onze vrienden terug. De etappe zit erop vandaag. Het is weer goed geweest. Blij dat ook dag 28 met mijn maten goed verlopen is.
Ronny Depoortere