Volg ons
Selecteer een pagina

Etappe 36 : Rièzes – Macon van zondag 27/09/2020.

Dag 36 van de Stop Parkinson Walk van Rièzes naar Macon, met in totaal een dikke 31 km voor de boeg. De zesde stapweek wordt officieel ingezet door logistiek team Anne & Willy, twee prachtige mensen, die reeds goed ingewerkt zijn gezien zij ook de eerste week van de SPW present hadden getekend.

Nadat we (ja Wouter, ge waart niet alleen …) de avond ervoor toch wel voldoende lekkere Spaanse wijn hadden doorgespoeld, zaten we iets minder fris ogend aan een gezellig ontbijt geserveerd door de patron van deze rustieke gîte in Baives, net over de Franse grens. Wouter heeft Inge en Astrid bij voor onze tocht vandaag, ik ben ook vergezeld door echtgenote Micheline en oudste dochter Indra.

We zetten ons iets na 9h in gang en komen vrij snel langs de Abdij Notre-Dame de Scourmont. Na de passage in Orval precies een week geleden, is dit wederom een walhallah inzake het brouwen van het lekkere trappistennat. We leren onder meer dat de monniken, ooit weggejaagd aan het begin van WO2, in 1944 waren teruggekeerd en met steun van de mannen van Orval er in geslaagd waren om vandaag de dag zelfs het grootste aantal hectoliters trappist per jaar te brouwen : de alombekende Chimay trappist. Het dagelijkse audioverhaal vertelt er je nog meer over :

Intussen trekken de wolken steeds verder open en merken we dat het vandaag wellicht een droge stapdag zal worden ; ik denk niet dat we zoals gisteren als half-verzopen kiekens doornat gaan moeten binnenkomen !

De lunch verloopt vlot. Willy en Anne serveren lekker knapperig Frans brood met koffie, en een lekker snoepje. Daarna trekken we ons weer op gang en logistiekster Anne besluit om ook mee te stappen. We komen door een unieke redelijk moeilijke passage door het bos, waarbij Anne het zweet uitbreekt. In volle inspanning zien we wat verder plots de camper voorbijrijden. We schreeuwen naar onze chauffeur Willy die ons natuurlijk niet kan horen … het leidt tot veel hilariteit en een kort filmpje dat ik absoluut niet mag delen …

Na een laatste stop aan km 25 trekken we met Ivo, Wouter en de ganse groep naar de finish. Anne zal uiteindelijk 14 km stappen, en Micheline zelfs 24 km. We worden weeral warm onthaald door de lokale burgemeester en de Rotary, die zeer goed om kunnen met de vele Chimay-biertjes ter plaatse. We mogen zelfs even een droge gerookte everzwijn-stick proeven. Keilekker.

We nemen afscheid van iedereen na een lekkere Chimay. Ivo en Wouter hebben morgen hun tweede en laatste rustdag. Ivo gaat nu even naar huis, Wouter kan morgen even genieten van de omgeving samen met vrouwlief Inge. Het gaat goed. Het einddoel komt dichter, de spanning begint stilaan te stijgen. Wat mij betreft ligt de afspraak in De Panne voor de laatste 30 km op D49 : stel het nog goed !

Ronny Depoortere