Etappe 14 : Kessenich – Maasmechelen op zaterdag 05/09/2020.
Dag 14. Het wordt moeilijk…
What a day !
We starten vandaag een half uurtje vroeger want we hebben onderweg een aantal afspraken waarvoor we zeker wat tijd willen uittrekken.
Vandaag organiseren 3 Rotary-clubs uit de streek, Maaseik, Lanaken-Maasland en Maasland-Lanklaar, een wandeldag waarop 400 mensen zich hebben ingeschreven. Sommigen starten met ons voor de tocht van uiteindelijk 33 km, anderen zullen in Maaseik aansluiten en 20 km wandelen, en nog een groep zal 12 km stappen.
De tocht voert ons vandaag grotendeels langs de Maas, vandaar dat we niet zoveel ‘grijze vrienden’ (zie verslag van gisteren) tegenkomen, want de grens ligt hier vooral … in het water. Dit in tegenstelling tot het weer, want we krijgen vandaag weinig tot geen water over ons: een schitterende zonovergoten dag in een prachtig landschap.
We mochten vandaag onze camper parkeren op de Markt van Maaseik. Na 10 km stond burgemeester Johan Tollenaere samen met heel wat volk ons op te wachten. Na de obligate foto met Jan van Eyck, hebben we een verrassing: Ivo houdt een veiling voor zijn eigen, gesigneerde ‘Stop Parkinson Walk’-pet (koop er zelf ook één op deze website), en François Nicoll van Rotary Maaseik wint met een bod van 200 euro. Hij stapt nu ‘goed gemutst’ fier verder met ons mee.
Van Maaseik stappen we verder naar de Wissen, waar we door een hele grote erehaag met vele Parkinson-patiënten onthaald worden. De ontvangst is warm, hartelijk en ‘gemeend’. Ivo legt in een korte megafoonboodschap de twee redenen nog eens uit waarom hij dit initiatief heeft genomen: enerzijds als fondsenwerving voor het onderzoek naar een middel om de ziekte te stoppen (en hopelijk ooit eens te genezen) en anderzijds om de taboesfeer rond de ziekte te doorbreken. En wat dit laatste betreft, hebben we vandaag toch ook weer iets opmerkelijks meegemaakt.
Op een bepaald ogenblik worden we al wandelend gefilmd, en live op facebook gestreamd. Na de opname komt er een dame half in paniek naar de cameraman en vraagt: “Wil u mij er a.u.b. uitknippen?” Ivo vraagt haar naar het waarom. Blijkt dat de dame al 5 jaar weet dat ze Parkinson heeft, maar dat ze dat voor iedereen verborgen houdt. Het moet verschrikkelijk zijn om dag in dag uit zo’n ‘geheim’ met zich mee te dragen. Terwijl dat helemaal niet nodig is. Iedereen kan slachtoffer worden van deze ziekte en niemand kan er iets aan doen. Waarom zou men ze dan verborgen moeten of willen houden?
We vatten na de lunch de laatste 12 km van de dag aan. Door een prachtig natuurgebied en Leut komen we aan in de Helix in Maasmechelen, waar de 400 stappers, Parkinson-patiënten en sympathisanten-van-de-dag ons opwachten. Jammer dat de coronamaatregelen ons gelimiteerd hebben tot 400, anders was het een nog groter feest geworden.
Minister Lydia Peeters, burgemeester Sofie Vandeweerd van Dilsen-Stokkem, de burgemeester van Lanaken Marino Keulen, en Dany Vandevoort, Districtsgouverneur van Rotary, onderstrepen met hun aanwezigheid het belang van dit project. De organisatie van deze wandeldag kan een cheque overhandigen van 8.500 euro en we zijn er zeker van dat daar nog een bedrag zal aan toegevoegd worden. Burgemeester Keulen verwijst in zijn boodschap naar het ‘Service above Self’-motto van Rotary: deze internationale organisatie mag dan wel al eens het nuttige aan het aangename koppelen, bovenal is het een vereniging van mensen die hun eigen financiële en intellectuele capaciteiten ter beschikking stellen van de anderen, en dat engagement gaat altijd in de eerste plaats uit naar de dienstverlening aan de maatschappij: Service above Self: men stelt zichzelf ondergeschikt aan het algemeen belang.
Daarom dat deze inspanning van Ivo en Wouter dan ook gedragen wordt door meer dan 50 Rotary-clubs uit heel België.
En na deze schitterende dag, en dan heb ik het niet over het weer, zijn we aan het einde gekomen van de eerste twee weken van deze zevenwekendurende tocht langs de grens van België.
O ja, ik moest het eerste zinnetje van dit dagverslag nog afmaken:
Dag 14. Het wordt moeilijk … om beter te doen dan vandaag. Perfecte organisatie, Martine en Gerry. Hartelijk bedankt.
What a day !
Bart Purnal