Etappe 38 : Macon – Leugnies van dinsdag 29/09/2020.
De goden zijn ‘Stop Parkinson’ goed gezind. Uitgerekend op de rustdag (gisteren 28 september) lieten ze de hemelsluizen de hele dag open staan.
Vandaag vertrekken we in Macon met een ochtendzon die de mist tracht te overwinnen. De burgemeester en enkele mensen van Rotary Chimay vinden het de moeite om ons uit te wuiven. De dag kan niet beter beginnen.
Het landschap oogt prachtig, zeker in de mist, en dat zal de hele dag zo blijven. We bevinden ons in de ‘Botte du Hainaut’, een uitloper van Henegouwen naar het zuiden toe. Een zeer mooie streek, voor veel Vlamingen eerder onbekend.
Na 7 km krijgen we het onverwacht gezelschap van drie jonge dames, Alexandra, Tine en Jana. Al snel vernemen we dat ze samen doctoreren aan de K.U.L. en meer bepaald over de effecten van diepe hersenstimulatie. Een geneesmiddel kunnen ze niet beloven, wel meer inzicht waardoor het leven met Parkinson wat aangenamer kan worden. De jongedames volgen vlot het strakke staptempo en ze zullen zonder probleem met ons de finish van deze dag halen.
In Eppe-Sauvage vinden we de camper waar een we met een heerlijke lunch even op kracht kunnen komen.
De weersvoorspellingen zijn eerder onduidelijk voor de namiddag: kans op een bui. Het begrip ‘bui’ is zeer ruim. Rond 14.30 uur start de motregen en deze zal niet meer stoppen tot 16 uur. Rond 15 uur komt onze regenkledij echt van pas.
In het cultureel centrum van Beaumont wachten ons grote delegaties van het gemeentebestuur en de plaatselijke Rotaryclub. De burgemeester heet ons welkom en na de wederzijdse woordjes wordt het glas geheven in een plaatselijk café. Eén van de schepenen en tevens de huisdokter van Beaumont is van Afrikaanse origine. Hij vertelt over de plaatselijke Parkinson patiënten die in deze streek geen vereniging hebben waar ze met hun zorgen terecht kunnen. De plaatselijke Rotaryclub weet hierbij direct waar nog noden zijn.
Jan Erkelbout
Een grijze herfstdag vol kleurrijke gesprekken
Vanuit Eppe-Sauvage trokken we Ivo, Wouter en Jan tegemoet. Wij, staat hier voor drie jonge doctoraatsstudenten van de KU Leuven, die de werking van de hersenen bij de ziekte van Parkinson beter willen begrijpen door onderzoek te doen naar de effecten van diepe hersenstimulatie. Via gemeenschappelijke kennissen leerden we het hartverwarmende initiatief van Ivo kennen en wouden we graag letterlijk een stapje bijdragen.
Mooie landschappen wisselden zich af met interessante gesprekken. We waren enorm verrast over het professionele niveau dat de vrijwilligers, die tevens allemaal vrienden van Ivo zijn, brachten.
Wij hielden enkele blaren over, een cool petje, maar vooral heel veel bewondering en respect voor Ivo en Wouter, die intussen ver over de helft zitten van hun Stop Parkinson Walk.
Heel veel succes nog, wij duimen!
Alexandra, Tine & Jana