Etappe 47 : Dranouter – Haringe van donderdag 08/10/2020.
Het is voor mij als eendagsstapper een grote eer om een verslag van dag 47 te mogen schrijven. Eigenlijk vooral een halve-dag-verslag, want mijn knieën zouden de volle 30 km niet meer aankunnen. Vroeger te veel en te intensief sport gedaan, weet je wel. Maar ontzettend verheugd om tenminste gedurende 15 km aan de zijde van Ivo en Wouter te kunnen proeven van de beleving van deze fenomenale onderneming. 15 km is amper één honderste van wat de (pro)motoren van deze SPW zichzelf hebben opgelegd.
Bij het vertrek aan de kerk in Dranouter geen grote drukte. Samen met vier enthousiaste leden van de Rotary Club van Poperinge waaronder de past- en de huidige voorzitter en twee vrienden van Ivo van de Brabantse golf, vormden we een aangenaam en overzichtelijk groepje, dat om 9u opgewekt aan de nieuwe schakel uit het parcours begon. De temperatuur van rond de 17 graden was bijzonder wandelvriendelijk. Weliswaar een grijze herfstlucht en wat wind, maar niet de regen, die was aangekondigd. We kregen hoofdzakelijk verharde binnenwegen onder ons stapschoeisel. Toch goed concentreren want sommige wegen waren door ijverige landbouwers met een kleverig laagje West-vlaamse landbouwgrond bedekt. We stapten door Heuvelland en vooral het eerste deel van de voormiddag leverde dit prachtige vergezichten op.
Onderweg beluisterden we een audiobandje en leerden we waarom de ‘bergjes’ uit de omtrek eigenlijk getuigenheuvels waren. Precies op het moment dat we tussen de Rode berg en de Vidaigneberg naast een wijngaard stapten, leerde de audio ons dat het wijndomein als naam ‘entre deux monts’ koos, met een knipoog naar het Franse wijngebied ‘entre deux mers’. Vrij hoog in de lucht warempel een stoeltjeslift, tussen de beide ‘toppen’. De enige in Vlaanderen.
Op de kronkelige asfaltbaantjes – ideaal voor wandel- en fietsactiviteiten, we moeten hier beslist terugkeren – merken we regelmatig fluo wegwijzers, die de deelnemers aan Gent – Wevelgem van aanstaande zondag op het rechte pad moeten houden. Toch benieuwd om zondag te zien hoe zo’n groot wielerpeleton zich hier veilig en aan hoge snelheid zal doorslingeren.
Terwijl Wouter bijna als een robot vooraan over de baantjes zweeft, vertelt Ivo honderduit over de jarenlange voorbereiding, over beklijvende ontmoetingen met enkele Parkinson patiënten en over de plannen om verder centjes in te zamelen als deze krachttoer achter de rug is. Aan zijn enthousiasme is te voelen dat de aankomst en apotheose zaterdag in Oostende in zicht is. Nog twee keer slapen en nog twee keer 30 km stappen…peanuts op een totaal van 1500 km.
Ik eindig met een oproep: doe nog snel een storting voor de Stop Parkinson Walk zodat Ivo zaterdag bij aankomst verrast zal worden door de stijging in het aantal verzamelde ‘centjes’.
Sjappoo, sjappoo…dat rijmt op Ivo…
Valère Vanderheyden
***
Vrij arrangement van het lied van De westvlaamse zanger Willem Vermandere door Yannic De Grijse, meestapper en dorpsgenoot van Ivo.
Als j’ op 8 oktober Dranouter passeert
Deur regen en westenwinden
Goat zere den tid als j’ met Ivo passeert Geen festivals ga j’hier were vinden
Ja, t’ is den Ivo da j’ hier were vindt
Die stapt voar zin Parkinsonmoaten
Altijd iemands vader, altijd iemands kind Hi goat zin route ni verloaten
Loat de bom’n nu moar wiegen
En dat ‘t gras iedereen vertelt
En de wind moet’t ook moa zingen
Da julder tocht echt hè geteld
Da zin woarlik schone dingen
Zeg dat al goe goat in Heuvelland
De upbringste ligt vast bi de bank
Stappen met toffe gasten mè verstand
Die vulle ziekte versloan me mè klank
En grote onderzoekers aan den top
Die ni zomoare experimenteren
Doar mikken we allemoale op
Om ‘t tij echt te doen keren
Als je vandoage langs Haringe passeert
Langs wegen van modder en wegen van grint Keert omme je beurze als j’ alhiere passeert Voor stopparkinsowalk da je hier were vindt
Ja t’ is de krachte da’ j’ hier were vindt En d’ hope van duzenden moaten Altid iemands moeder, altid iemands kind Duzenden Parkinsonsoldoaten Duzenden Parkinsonsoldoaten….